Thursday, November 27, 2008

ေလွထိုးသမေလးနဲ႕ကိုုယ္ေတာ္ကေလး


ေအးခ်မ္းတဲ႔ေတာရေက်ာင္းကေလးတစ္ခုမွာသံဃာေတာ္မ်ားေနထိုင္ၾကပါတယ္။ေခ်ာင္းငယ္ေလးတစ္ခုက၀န္းပတ္စီးဆင္းေနပါတယ္တျခားေေနရာမ်ားသို႔သြားလာလိုပါကေခ်ာင္းကေလးတစ္ခုမွတစ္ဆင္႔ျဖတ္သန္းသြားလာၾကရပါတယ္။ေခ်ာင္းငယ္ကေလးကိုျဖတ္သြားဖို႔ရာကူးတို႔ေလွကေလးတစ္စီးပဲရွိပါတယ္။ကူးတို႔ကုိေလွာ္ခတ္တဲ႔ကူတို႔သမားကေလးကလည္းအလြန္ေခ်ာေမာလွပတဲ႔မိန္းမပ်ိဳေလးျဖစ္ပါေနပါတယ္။ဒီမိန္းကေလးကအသိဥာဏ္ပညာနဲ႔ျပည္႔စံုသူကေလးပါ။စီးစရာကလည္းဒီေလွနဲ႔ဒီမိန္းကေလးပဲရွိတာေပါ႔ေနာ္။

ကိုယ္ေတာ္ငယ္ကေလးတစ္ပါးဟာအေၾကာင္းကိစတစ္ခုေၾကာင္႔ဆရာေတာ္ႀကီးတစ္ပါးကိုသြားေရာက္ဆည္းကပ္ဖို႔လိုအပ္လာပါတယ္။ေခ်ာင္းငယ္ကေလးကိုျဖစ္သန္းသြားလာရပါတယ္။ကူးတို႔ကူးခတ္တဲ႔မိန္းမပ်ိဳကေလးကလြန္စြာေခ်ာေမာလွပတာေၾကာင္႔ကိုယ္ေတာ္က ေလးကေငးေမာေနမိတာေပါ႔။တစ္ဘက္ကမ္းေရာက္ေတာ႔ကူတို႔ခတစ္က်ပ္စီေပးၾကရပါတယ္။

မိန္းမပ်ိဳ                  ။ ကိုယ္ေတာ္ကနွစ္က်ပ္က်ပါတယ္။

ကိုယ္ေတာ္               ။ ဒကာမေလးသူမ်ားေတြက်ေတာ႔တစ္က်ပ္ပဲက်ၿပီးက်ဳပ္က်မွဘာလို႔နွစ္က်ပ္က်တာလဲ။

မိန္းမပ်ိဳ                   ။ကိုယ္ေတာ္ကရဟန္းျဖစ္ၿပီးတပည္႔ေတာ္ကိုငန္းတယ္ကိုယ္႔ေတာ္ရင္ထဲမွာနွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနၿပီဒါ႔         ေၾကာင္႔မို႔လို႔နွစ္ေယာက္ခေပးရမယ္။

 

ကိုယ္ေတာ္ကေလးလဲရွက္ရွက္နဲ႔နွစ္ေယာက္ခေပးလိုက္ရပါတယ္။ညေနေက်ာင္းျပန္ေတာ႔ဒီေလွကေလးနဲ႔ပဲေပါ႔။ဒီတစ္ခါေတာ႔ကိုယ္ေတာ္က ေလးကေလွခနွစ္ဆေပးရမွာစိုးလို႔မိန္းမပ်ိဳေလးကိုလံုး၀မၾကည္႔ေတာ႔ပါဘူးျမစ္ေရျပင္ကိုသာစိုက္ၾကည္႔ေနပါတယ္။

ကမ္းေရာက္ေတာ႔   .     .     .

 

                မိန္းမပ်ိဳ                   ။ ကိုယ္ေတာ္နွစ္က်ပ္က်ပါတယ္။

ကိုယ္ေတာ္               ။ ဒကာမေလးငါနင္႔ကိုလံုး၀မၾကည္႔ပဲဘာလို႔ထပ္ပိုေတာင္းရတာတံုး။

မိန္မပ်ိဳ                    ။ ကိုယ္ေတာ္ကတပည္႔ေတာ္ကိုမၾကည္႔ေပမဲ႔တစ္လမ္းလံုးတပည္႔ေတာ္အေၾကာင္းပဲေတြးေတာလာတာ ဆိုေတာ႔႔ကိုယ္ေတာ႔ေခါင္းထဲမွာလူနွစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္။မရဘူး ႏွစ္ေယာက္ခပဲေပးရမယ္။

 

ကိုယ္ေတာ္ကေလးလည္းဟုတ္ေနျပန္ေတာ႔႔နွစ္ေယာက္ခေပးလိုက္ရျပန္ပါတယ္။ဒီလိုနဲ႔ေနစဥ္အသြားႏွစ္က်ပ္အျပန္နွစ္က်ပ္ေပးေနရပါတယ္။

ကိုယ္ေတာ္ကေလးလည္းဆရာသမားထံသူ႔အျဖစ္အျပက္ေတြကိုေျပာျပၿပီးအကူအညီေတာင္းခံပါတယ္။

ဆရာေတာ္။               ။ဒီမိန္းကေလးဟာဥာဏ္ရွိတဲ႔သူျဖစ္တယ္။ဒီတစ္ခါမင္းေလွစီးရင္မ်က္နွာလြဲစရာမလိုပါဘူး။မင္းရင္ထဲမွာျဖစ္ ေနတဲ႔ကိေလသာသံေယာစဥ္ေတြကိုသာသိမွတ္ၿပီးတရားရူ႕သြားပါ ကုိယ္ေတာ္အဆင္ေျပပါလိမ္႔မယ္။

 

ကိုယ္ေတာ္ကေလးလည္းအဲဒီကစၿပီေတာ႔ေလွခနွစ္ဆေပးစရာမလိုေတာ႔ပါဘူး။

 

ကၽြန္ေတာ္တို႔ဟာေန႔စဥ္ၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ႔ေလာကဓံတရားေတြကိုနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ရင္ဆိုင္ေျဖရွင္းၾကပါတယ္။တကယ္ရင္ဆို္င္ၾကရမွာကမိမိတို႔ရဲ႕စိတ္အညစ္အေၾကးေတြမဟုတ္ပါလား   .    .     .     .

 

(ဗီယက္နမ္လူမ်ိဳးဆရာေတာ္တစ္ပါးနွင္႔ေရႊဥမင္တရားျပဆရာေတာ္ဦးေတဇနိယတို႔ေျပာသည္)

No comments:

Post a Comment